FOTOBOEK - MALLE EN DE ZELDZAME HUIDZIEKTE
Ma 16 juni 2008
Zondagavond kom ik thuis en tref onze (katten)brokkenpiloot Malle met een vette wond aan. Ze blijkt het weekend buiten te zijn geweest, onvindbaar volgens Marrit. Ik denk meteen aan een bijtwond, want er lopen dikke hongerige katten in de buurt rond.
Ik vanochtend naar de dierenarts om te laten checken. Word ik eerst door twee buurvrouwen staande gehouden, waarvan een zei dat Malle heel vaak bij haar heeft gezeten (vandaar onvindbaar) en dat er weer een overijverige buur was die de dierenambulance wilde bellen omdat Malle er zo zielig uitzag.
De dierenarts vond een hele serie wonden in spiraalvorm over Malle heen. Haar conclusie is dat ze vast heeft gezeten in draad of touw en dat het los proberen te komen die wonden heeft veroorzaakt.
Spuitje antibioticum, wonden schoongemaakt en ingezalfd. De laatste twee handelingen moet ik nu de komende 10 dagen ook doen en een of ander (hoest?)drankje met een spuitje in de bek spuiten.
Daarna terug voor controle.
Tsja mensen, het wordt zo echt de kat van zes miljoen.
|
|
|
Vr 27 juni 2008
Teruggeweest voor controle.
Aan het begin van de afgelopen twee weken had Malle filnk aan de wonden zitten likken en ze zo open gehouden.
Toevallig kwam ik erachter waar ik een kapje had gelaten dat ik van de Utrechtse dierenarts had meegekregen.
Nu kon Malle niet meer bij een groot deel van de wonden, alleen die op haar achterpoot kon ze nog bij.
De dierenarts vond het er allemaal nog niet goed uitzien en ik kreeg een grotere kap mee. Malle lijkt nu op His Masters Voice.
Weer een spuitje. Weer een tubetje zalf. Weer een rekening van dik 70 euro.
|
|
|
|
|
| Een lopende biefstuk | Nog meer open wonden | His Masters Noise | His Malle's Voice | Zwaar zo'n kap |
Thuisgekomen vindt ze de kap te zwaar, het moet effe wennen natuurlijk, dus loopt ze erbij als een stofzuiger.
De kap sleept over de grond en alles waar ze normaal langs kon lopen blijft ze nu achter haken met haar zeeuws-meisje-outfit.
Ook de kattenbak blijkt een obstakel. De hele deurmat is ondergepist en achter mijn drumstel liggen de drollen. Nota bene in een stekkerdoos die op de grond ligt. Ik had wel gehoord van groene stroom, maar bruine is nieuw voor mij.
Nu ik de kap van de kattenbak heb verwijderd, kan ze weer gewoon naar het toilet.
De kans dat ik een andere deurmat neem is klein. Malle moet voorlopig binnen blijven en deurmatten blijven hier in huis toch altijd het pispaaltje, vanwege de geur die daar nu eenmaal hangt. Er helpt geen Oust tegen...
|
|
|
|
|
Vr 11 juli 2008
Weer voor controle teruggeweest.
Ze kan dan wel niet meer aan d'r wonden likken, maar krabben met de achterpoot gaat nog steeds prima.
Vandaar dat haar voorpoot (elleboog) er nog steeds niet uitziet.
Maar ook daar heeft de dierenarts een oplossing voor: Inpakken. Zie foto's...
De kap moet nog wel om - als ze niet eet - want anders haalt ze het met haar bek eraf.
|
|
|
|
|
Vr 25 juli 2008
|
|
|
|
| "BOK"! overal tegenaan lopen | Ha, zon ! | Wel een klein streepje | Tong uitsteken |
|
|
|
|
| Vaaag... | Jij ligt op mijn plek! |
Vr 01 augustus 2008
Maar weer naar de dierenarts gegaan om verbandje te wisselen.
De dierenarts Anne die normaal altijd het verbandje wisselde was een dag vrij. Dus nu was er een andere, en die vond het er zo erg uitzien dat ze nóg een arts erbij haalde.
Arts 2 vermoedde niet dat ze in een draad was blijven hangen, maar meer iets van chemicaliën.
De wond was nu ter grootte van een rijksdaalder. Arts 1 stelde voor om de wond dicht te naaien, maar arts 2 zei dat dat niet mooi zou blijven zitten en zelfs weer open zou scheuren.
Ze wilden Malle een dagje laten blijven om onder narcose te brengen, dan konden ze de vacht weer proberen te fatsoeneren zonder dat ze er last van had (pijnlijk) en ze konden een biopsie afnemen, om te laten onderzoeken door een lab.
's Middags weer opgehaald. Hoppa weer een vette nota van 188 euro. Blijft dit zo, vraag je je af.
Nu had ze een leuk rood verbandje om voor de afwisseling.
(Later heeft Lian haar nog uitgelachen: "Wat een leuk kerstpak !")
|
|
|
| Biopsie: stukkie uit je rug | Hoe vind je mijn kerstpak |
Do 07 augustus 2008
Vanochtend liggend in de stoel van de mondhygiëniste werd ik door Anne van de dierenpraktijk gebeld. De uitslag van de biopsie was binnen. Het was niet goed. Malle haar eigen lichaam ziet geen kans om de wonden goed te laten genezen, als gevolg van een zeldzame huidziekte, die hier en daar huid en haar gaat afstoten. Dit is zeer pijnlijk. En het is niet te genezen. Dus ik moest toch ook maar sterk overwegen om euthanasie te laten plegen (vroeger heette dit gewoon: een spuitje geven).
Vet lullig, dacht ik, maar wellicht kan ik het rekken tot de kids weer terug zijn van vakantie.
's Avonds deze laatste foto's gemaakt.
|
|
|
Vr 08 augustus 2008
Malle r.i.p.
Vanochtend een moeilijke beslissing genomen, in overleg met de dierenarts.
De ziekte die Malle heeft zit in haar lichaam. Ze kan zich niet meer herstellen.
Dat bleek uit de wond die onder haar verband zat: vorige week nog ter grootte van een rijksdaalder (als jullie die munt nog kennen), nu ter grootte van mijn handpalm. Geen spoor van genezing. De overige wonden waren perkamentachtig zoals de dierenarts dat omschreef.
De biopsie wees uit dat het niet het werk was van een virus of bacterie, dus antibiotica zou volslagen zinloos zijn. Bijkomend voordeel is dat ik me niet hoef te laten ontsmetten.
Voordat ik de wond zag had ik nog zoiets van we wachten even tot de kids weer terug van vakantie zijn, kunnen die nog afscheid nemen, maar na het zien van de wond leek het toch niet verantwoord om haar zo door te laten hobbelen.
Ik ben bij Malle gebleven toen ze onder narcose ging, ook al geen prettig gezicht, maar het laten inslapen heb ik maar aan de arts overgelaten.
Pfoe. Wat een klotenzooi. Schijt. Bagger. Kommer.
Ik kan tenminste niet zeggen dat ik er geen woorden voor heb.